Bij kindertherapie wordt gebruikt gemaakt van de taal van kinderen … creatieve beeldtaal. Met behulp van symbolisatietechnieken en een verbindende hartconnectie is het mogelijk om af te zakken naar de ervaring, de beleving en het gevoel van kinderen en jongeren. Zo worden ze zich bewust van bepaalde emoties, gebeurtenissen, processen, handelingen, wisselwerkingen,… en leren ze deze te benoemen. Ze leren bij over-hun-leven i.p.v. te over-leven.
Kinderen op adem laten komen in een ruststation, door hen de tijd en de aandacht te geven die zij op dat moment nodig hebben.
Zo kunnen ze ontrafelen welke emotionele bagage zij meedragen, deze inhoud ontladen, overtollige ballast proberen loslaten,…
Ze krijgen de mogelijkheid om de wagons van hun levenstrein te inspecteren, schoon te maken, te herstellen, de inhoud te ordenen en in balans te brengen, comfortabele “zitplekjes” vinden om tot rust te komen,… en te connecteren met de passagiers die passen bij hun IK.
Kinderen leren hun binnenkant (hoe ze zich voelen) en hun buitenkant (hoe ze zich tonen) op elkaar afstemmen, zo kunnen ze groeien en evolueren zonder zichzelf weg te cijferen. Ze mogen doen wat ze zeggen en zeggen wat ze doen, zijn wie ze écht zijn en leren deze innerlijke authenticiteit beter kennen, bewaken en begrenzen…
Soms kan even stilstaan een hele vooruitgang betekenen….
Ik werk steeds op maat van het kind, kinderen krijgen de ruimte en de tijd die ze nodig hebben om ondergesneeuwde gevoelens te laten ontdooien en deze te leren talen. Ze gebruiken hiervoor HUN specifieke beeldtaal en krijgen de kans om deze te vinden in het aanbod van creatieve symbolisatiemethodieken o.a. praatpapieren, symbolisatiemateriaal, helende verhalen, poppenspel, story stones, dynamische levenslijnen, bewegingsexpressie, boetseren, rollenspel, graffiti, rituelen, herinnerings- en “bozendozen”, speltherapie, krachtsymbolen,…
Kinderen “zakken” en komen los van aangeleerde en gewenste communicatiestijlen. Doordat praten niet hoeft, ont-moeten ze zichzelf, door situaties en gevoelens te symboliseren laten ze sneller hun overlevingsmechanismen en weerstand vallen en ervaren ze de therapiesessies vaak als “knutselen en spelen”. Ze genieten van deze persoonlijke aandacht zonder oordeel of druk. Dankzij de kinderlijke dualiteit, hebben kinderen de capaciteit om intens verdrietige momenten naast intens blije momenten te plaatsen. Tijdens de therapie wissel ik ook tijdig af tussen uiteenlopende en tegenstrijdige emoties als ik aanvoel dat ontlading en ademruimte nodig is.
Ze krijgen een duwtje in de rug om nieuwe stappen te zetten. Om uit hun comfortzone te durven leren stappen leer ik hen beangstigende tunnels of onoverwinbare bergen te doorkruisen. Met een positieve mindset leren ze zelfstandig nieuwe wegen zoeken, uitdagingen aangaan en alternatieve routes ontdekken.
Samen met het kind of de jongere ontdek ik wat ze denken en voelen, we verzamelen de puzzelstukjes van hun IK-puzzel en ontrafelen de vragen over zichzelf en over hun omgeving, over hun wensen en talenten, over onderlinge relaties,… We zoeken de ontbrekende stukjes over wat ze nog te leren hebben in hun basisnest(en), op school, onder leeftijdsgenoten,… Samen leggen we de totale puzzel en komen we tot een heldere en herkenbare nieuwe foto van zichzelf, een correct zelfbeeld waarin ze zich goed voelen en waarin ze zich ook opnieuw kunnen en durven tonen.